این زن به نام رویا که چند روز قبل در شعبه دوم دادگاه کیفری استان فارس محاکمه شد، به دلیل رابطه با مردی غریبه نقشه قتل فرزند خود را طراحی و اجرا کرد. پرونده اتهامی رویا زمستان سال 88 گشوده شد

هیات قضات دو مرد را که متهم هستند 10 زن جوان را ربوده و مورد آزارجنسی قرار داده‌اند به اعدام، شلاق و زندان محکوم کردند.

«خسرو» متهم ردیف اول این پرونده در جلسات بازجویی اعتراف کرده بود بعد از اینکه زنان جوان را مجبور به کشیدن شیشه می‌کرد آنها را مورد آزار جنسی قرار می‌داد. این پرونده تابستان سال 85 تشکیل شد. آن زمان زنی جوان به ماموران خبر داد توسط دو مرد پرایدسوار ربوده شده و مورد آزار قرار گرفته است.

این زن گفت: به عنوان مسافر سوار پرایدی شدم. به جز راننده یک مرد دیگر هم داخل ماشین بود. البته من فکر کردم مسافر است اما وقتی آنها از مسیر منحرف شدند متوجه شدم همدست هستند. آنها مرا به بیابانی بردند و مجبورم کردند مواد بکشم بعد خودشان هم مواد کشیدند و من را مورد آزار جنسی قرار دادند.

سپس دارایی‌ام را سرقت و در بیابان رهایم کردند. در حالی‌که پلیس تحقیقات خود را برای شناسایی دو مرد پرایدسوار آغاز کرده بود چند زن دیگر هم به ماموران مراجعه کردند و شکایتی مبنی بر تجاوز و سرقت اموال به پلیس ارایه دادند.

شیوه سرقت و تجاوز یکی بود بنابراین پلیس متوجه شد با پرونده‌ای پیچیده روبه‌روست و مردان پرایدسوار زنان دیگری را هم احتمالا قربانی کرده‌اند. به این ترتیب گشت‌های پلیس در مسیرهای احتمالی تردد متهمان فعال و مدتی بعد به پراید سفیدرنگی که در این مسیر‌ها حرکت می‌کرد و دو مرد سوار آن بودند مشکوک شدند.

وقتی پلیس فرمان ایست صادر کرد مردان پرایدسوار فرار کردند ولی در یک تعقیب و گریز پلیسی سرانجام مجبور به تسلیم شدند. این دو مرد که «خسرو» و «نیما» نام دارند ابتدا مقاومت کردند و مدعی شدند گفته‌های شاکیان دروغ است و آنها جرمی انجام نداده‌اند اما زمانی که متهمان از سوی زنان مورد شناسایی قرار گرفتند مجبور به اعتراف شدند اما این‌بار باز هم مدعی شدند فقط سرقت انجام داده و به زنی تعرض نکرده‌اند.

با چاپ عکس متهمان در روزنامه‌ها تعداد شاکیان به عدد 10 رسید. شاکیان جدید هم در اظهارات خود گفتند از سوی دو مرد مورد تعرض قرار گرفته‌اند. در حالی‌که پرونده در حال تکمیل بود خبر رسید زنی جوان که از شاکیان این دو نفر بود اقدام به خودکشی کرده است. این زن که قصد داشت به زندگی خود پایان دهد سریع به بیمارستان برده شد و از مرگ نجات یافت. او سپس گفت می‌خواهد جزییات جدیدی به ماموران بگوید.

زن جوان توضیح داد: دو مرد وقتی من را ربودند سعی کردم خودم را از ماشین به بیرون پرت کنم اما درها از داخل قفل بود و نمی‌شد کاری کرد. خیلی فریاد زدم. دعوا کردم، التماس کردم اما نشد. آنها هیچ توجهی به درخواست‌های من نداشتند. وادارم کردند مواد بکشم. این دو مرد باهم صحبت می‌کردند اما به زبانی خاص حرف می‌زدند که من متوجه نشوم تا اینکه مرا مورد آزار قرار دادند و رهایم کردند.

دیگر نمی‌خواستم زندگی کنم. از آنها خواستم حالا که به من تجاوز کردند مرا بکشند چون دیگر نمی‌توانستم زندگی کنم ولی آنها خندیدند و رهایم کردند. وی گفت: با این شرایط نمی‌توانستم زندگی کنم به همین دلیل هم خودم را کشتم. من تا آخر عمرم دیگر یک انسان عادی نمی‌شوم. متهمان بعد از ثبت این اطلاعات در پرونده برای بازجویی و محاکمه به شعبه 79 دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شدند. بازجویی‌ها نشان داد دو متهم سال‌های طولانی در خارج از کشور زندگی کردند و یکی از آنها به هشت زبان زنده دنیا مسلط است.

خسرو متهم ردیف اول گفت: من سال‌های زیادی خارج از کشور و در کشورهای مختلف زندگی کردم و چندین زبان یاد گرفتم. آخرین کشوری که رفتم روسیه بود. در آنجا زبان روسی یاد گرفتم و می‌خواستم همان‌جا بمانم. من و همدستم سعید با هم در آن کشور آشنا شدیم و چند سالی آنجا بودیم که بنابر دلایلی تصمیم گرفتیم به ایران برگردیم. وقتی به ایران برگشتیم باز با هم بودیم. کارهای خلاف‌مان شروع شد و چندبار بازداشت شدیم.

آخرین‌بار هم از زنان سرقت می‌کردیم البته به همه آنها تجاوز نکردیم. در بازجویی‌های بعدی خسرو به تعرض به زنان اعتراف کرد اما سعید همچنان منکر این اتهام شد و گفت با این زنان رابطه داشته اما آنها را مورد تجاوز قرار نداده است. بعد از چندین جلسه بازجویی و محاکمه روز گذشته آخرین جلسه محاکمه این دو مرد با حضور شاکیان برگزار شد. خسرو، متهم ردیف اول که اتهام تجاوز را در چهار مورد در جلسات قبلی قبول کرده بود در آخرین دفاعیات خود گفت: اتهام تجاوز را قبول ندارم اما می‌پذیرم اموال این زنان را سرقت کردم. متهم دیگر پرونده هم همین اظهارات را تکرار کرد.

بعد از پایان جلسه محاکمه هیات قضات شعبه 79 دادگاه کیفری‌استان تهران به ریاست قاضی محمدی‌کشکولی وارد شور شدند و خسرو متهم 45ساله را به جرم تجاوز به عنف به چهار زن به اعدام و به اتهام آدم‌ربایی و سرقت جمعا به 25 سال حبس و رد مال محکوم کردند. آنها همچنین سعید متهم ردیف دوم را در تجاوز به عنف مجرم ندانستند و او را به جرم رابطه نامشروع به 74 ضربه شلاق و به اتهام آدم‌ربایی و سرقت به 25 سال حبس محکوم کردند.
 

منبع: شرق

ریحانه صبح زود، مانند همیشه، لباس مدرسه‌اش را پوشید، کتاب‌هایش را داخل کیفش گذاشت و طبق معمول ساعت 6:45 در آپارتمان‌شان را در طبقه نهم ساختمانی در شهران تهران بست و منتظر آسانسور شد تا بالا بیاید. چند لحظه بعد ریحانه سوار شد و از طبقه چهارم که گذشت، نرسیده به طبقه سوم آسانسور به خاطر قطع برق از حرکت ایستاد، هر کاری کرد راه نیفتاد، با تلفن همراهش شماره مادر بزرگ را گرفت و به او اطلاع داد.

مادر بزرگ هم بسرعت ماجرا را به نگهبان ساختمان گفت. ریحانه داخل آسانسور محبوس بود و نگهبان تلاش می‌کرد او را نجات دهد. یکی از ساکنان ساختمان هم که پسر سربازش را بدرقه می‌کرد به کمک او آمد. این دو تن بدون آن ‌که به آتش‌نشانی اطلاع دهند برای نجات ریحانه اقدام کردند. آنها هیچ وسیله‌ای در اختیار نداشتند.

نگهبان با چراغ قوه‌اش تلاش می‌کند در آسانسور را بین دو طبقه باز کند، موفق هم می‌شود، آنها کیف و چتر ریحانه را می‌گیرند و از ریحانه می‌خواهند از آسانسور گیر کرده بین دو طبقه بیرون بیاید. دختر 17 ساله بدون کمک آنها سعی می‌کند بیرون بیاید ولی هر چه تلاش می‌کند موفق نمی‌شود. نگهبان که یک دستش را در حادثه‌ای از دست داده نمی‌تواند به او کمک کند، مرد همسایه هم نمی‌داند چه باید کرد و تلاش‌‌های ریحانه بی‌ثمر می‌ماند. ناگهان دست دختر نوجوان لیز می‌خورد و او از میانه طبقه چهارم و سوم به قعر چاهک آسانسور سقوط می‌کند. نگهبان و مرد همسایه بسرعت با آتش‌نشانی و اورژانس تماس می‌گیرند و بسرعت خود را به پارکینگ می‌رسانند.

آنها که هیچ اطلاعی از کمک‌‌های اولیه ندارند ریحانه را از داخل چاهک بیرون می‌کشند و به کف پارکینگ انتقال می‌دهند.

با رسیدن مأموران اورژانس درمان روی ریحانه آغاز می‌شود اما این تلاش‌‌ها فایده‌ای ندارد و جسم نیمه جان و غرق خون ریحانه به بیمارستان منتقل می‌شود. پزشکان و پرستاران بیمارستان اقدام‌‌های درمانی را آغاز می‌کنند و پس از 2 ساعت دختر مجروح به اتاق عمل منتقل می‌شود.
ریسک عمل بالاست و احتمال نجات را بسیار اندک می‌دانند. ریحانه پس از انجام عمل به کما می‌رود و پس از یک هفته به دلیل مرگ مغزی جان می‌دهد.

حالا خانواده ریحانه از نگهبان و مرد همسایه شکایت کرده‌اند، آنها معتقدند این دونفر اگر چه قصد کمک داشتند ولی عملاً فاقد هر گونه تخصصی در این کار بودند به همین دلیل هم اولاً می‌خواستند ریحانه را به جای طبقه چهارم در طبقه سوم از آسانسور بیرون بیاورند، ثانیاً هنگام بیرون آوردن هیچ کمکی به او نکرده‌اند. ضمنا ً‌در حالی که اطلاعاتی در خصوص کمک‌‌های اولیه نداشتند او را به شکل نادرستی از چاه آسانسور بیرون کشیده‌اند و کف پارکینگ خوابانده‌اند.

شاید اگر همان لحظه اول مادر بزرگ یا نگهبان یا مرد همسایه با آتش‌نشانی تماس می‌گرفتند و از آنها کمک می‌خواستند حالا ریحانه 17 ساله مانند همه همکلاسی‌هایش خود را برای امتحانات آخر سال آماده می‌کرد.

یک شارژ 2 یا 5 هزار تومانی. این تمام دستاورد کاسبی جدید است برای روسپیان اینترنتی. کارشان شده از صبح تا شب پای اینترنت نشستن و دنبال مشتری گشتن. از هر راهی هم استفاده می‌کنند. مسنجر یاهو یا فیس‌بوک. برایشان فرقی ندارد کجا هستند. برایشان شارژهای تلفن همراه مهم است و مشتریان پر و پا قرص. جستجویی کوتاه در لابه‌لای شبکه‌های مجازی یا اتاق‌های مسنجر خیلی از آنها را نشان می‌دهد. بعضی‌هاشان واقعاً روسپی‌اند و بعضی‌هاشان هم به دنبال دزدی اینترنت.

پرونده 9 عضو باند شرارت که با ربودن دختران جوان، آنها را مورد آزار و اذیت قرار داده و فیلم های غیراخلاقی تهیه می کردند، به واحد اجرای احکام دادگستری گیلان ارسال

شوماخر ایران

لاله صدیق قهرمان اتومبیل‌رانی در معرفی خودش به صفات حساس و زود رنج، دل‌رحم، سمج در انجام کار، ساده و بی‌آلایش و مخالف زورگوئی اشاره می‌کند

وی در این رابطه میگوید هنوز هم در شوک به سر میبرم. وی هنگام خرید بلیطها ...

 عروس دونده روز عروسی اش به همراه داماد در یک مسابقه دو همگانی شرکت کرد.در حالیکه همه عروسها در روز ازدواجشان نگران به موقع رسیدن به مراسم و برگزار شدن هرچه بهتر مراسم عروسیشان هستند "سارا مارتین" که دیوانه وار عاشق دویدن است به همراه شوهرش در یک مسابقه دو به رقابت با 106 دونده دیگر پرداختند

پلیس کلکته هند اعلام کرد که یک روستایی در شرق هند با دختر نوجوان خود ازدواج کرده است.

وقتی آن شب از سر کار به خانه برگشتم، همسرم داشت غذا را آماده می‌کرد، دست او را گرفتم و گفتم، باید چیزی را به تو بگویم. او نشست و به آرامی مشغول غذا خوردن شد. غم و ناراحتی توی چشمانش را خوب می‌دیدم.
یکدفعه نفهمیدم چطور دهانم را باز کردم. اما باید به او می‌گفتم که در ذهنم چه می‌گذرد. من طلاق می‌خواستم. به آرامی موضوع را مطرح کردم. به نظر نمی‌رسید که از حرفهایم ناراحت شده باشد، فقط به نرمی پرسید، چرا؟
از جواب دادن به سوالش سر باز زدم. این باعث شد عصبانی شود. ظرف غذایش را به کناری پرت کرد و سرم داد کشید، تو مرد نیستی! آن شب، دیگر اصلاً با هم حرف نزدیم. او گریه می‌کرد. می‌دانم دوست داشت بداند که چه بر سر زندگی‌اش آمده است. اما واقعاً نمی‌توانستم جواب قانع‌کننده‌ای به او بدهم. من دیگر دوستش نداشتم، فقط دلم برایش می‌سوخت.
با یک احساس گناه و عذاب وجدان عمیق، برگه طلاق را آماده کردم که در آن قید شده بود می‌تواند خانه، ماشین، و 30% از سهم کارخانه‌ام را بردارد. نگاهی به برگه‌ها انداخت و آن را ریز ریز پاره کرد. زنی که 10 سال زندگیش را با من گذرانده بود برایم به غریبه‌ای تبدیل شده بود. از اینکه وقت و انرژیش را برای من به هدر داده بود متاسف بودم اما واقعاً نمی‌توانستم به آن زندگی برگردم چون عاشق یک نفر دیگر شده بودم. آخر بلند بلند جلوی من گریه سر داد و این دقیقاً همان چیزی بود که انتظار داشتم ببینم. برای من گریه او نوعی رهایی بود. فکر طلاق که هفته‌ها بود ذهن من را به خود مشغول کرده بود، الان محکم‌تر و واضح‌تر شده بود.
روز بعد خیلی دیر به خانه برگشتم و دیدم که پشت میز نشسته و چیزی می‌نویسد. شام نخورده بودم اما مستقیم رفتم بخوابم و خیلی زود خوابم برد چون واقعاً بعد از گذراندن یک روز لذت بخش با معشوقه جدیدم خسته بودم. وقتی بیدار شدم، هنوز پشت میز مشغول نوشتن بود. توجهی نکردم و دوباره به خواب رفتم.
صبح روز بعد او شرایط طلاق خود را نوشته بود: هیچ چیزی از من نمی‌خواست و فقط یک ماه فرصت قبل از طلاق خواسته بود. او درخواست کرده بود که در آن یک ماه هر دوی ما تلاش کنیم یک زندگی نرمال داشته باشیم. دلایل او ساده بود: وقت امتحانات پسرمان بود و او نمی‌خواست که فکر او بخاطر مشکلات ما مغشوش شود.
برای من قابل قبول بود. اما یک چیز دیگر هم خواسته بود. او از من خواسته بود زمانی که او را در روز عروسی وارد اتاقمان کردم به یاد آورم. از من خواسته بود که در آن یک ماه هر روز او را بغل کرده و از اتاقمان به سمت در ورودی ببرم. فکر می‌کردم که دیوانه شده است. اما برای اینکه روزهای آخر با هم بودنمان قابل‌تحمل‌تر باشد، درخواست عجیبش را قبول کردم.
درمورد شرایط طلاق همسرم با معشوقه‌ام حرف زدم. بلند بلند خندید و گفت که خیلی عجیب است. و بعد با خنده و استهزا گفت که هر حقه‌ای هم که سوار کند باید بالاخره این طلاق را بپذیرد.
از زمانیکه طلاق را به طور علنی عنوان کرده بودم من و همسرم هیچ تماس جسمی با هم نداشتیم. وقتی روز اول او را بغل کردم تا از اتاق بیرون بیاورم هر دوی ما احساس خامی و تازه‌کاری داشتیم. پسرم به پشتم زد و گفت اوه بابا رو ببین مامان رو بغل کرده. اول او را از اتاق به نشیمن آورده و بعد از آنجا به سمت در ورودی بردم. حدود 10 متر او را در آغوشم داشتم. کمی ناراحت بودم. او را بیرون در خانه گذاشتم و او رفت که منتظر اتوبوس شود که به سر کار برود. من هم به تنهایی سوار ماشین شده و به سمت شرکت حرکت کردم.
در روز دوم هر دوی ما برخورد راحت‌تری داشتیم. به سینه من تکیه داد. می‌توانستم بوی عطری که به پیراهنش زده بود را حس کنم. فهمیدم که خیلی وقت است خوب به همسرم نگاه نکرده‌ام. فهمیدم که دیگر مثل قبل جوان نیست. چروک‌های ریزی روی صورتش افتاده بود و موهایش کمی سفید شده بود. یک دقیقه با خودم فکر کردم که من برای این زن چه کار کرده‌ام.
در روز چهارم وقتی او را بغل کرده و بلند کردم، احساس کردم حس صمیمیت بینمان برگشته است. این آن زنی بود که 10 سال زندگی خود را صرف من کرده بود. در روز پنجم و ششم فهمیدم که حس صمیمیت بینمان در حال رشد است. چیزی از این موضوع به معشوقه‌ام نگفتم. هر چه روزها جلوتر می‌رفتند، بغل کردن او برایم راحت‌تر می‌شد. این تمرین روزانه قوی‌ترم کرده بود!
یک روز داشت انتخاب می‌کرد چه لباسی تن کند. چند پیراهن را امتحان کرد اما لباس مناسبی پیدا نکرد. آه کشید و گفت که همه لباس‌هایم گشاد شده‌اند. یکدفعه فهمیدم که چقدر لاغر شده است، به همین خاطر بود که می‌توانستم اینقدر راحت‌تر بلندش کنم.
یکدفعه ضربه به من وارد شد. بخاطر همه این درد و غصه‌هاست که اینطور شده است. ناخودآگاه به سمتش رفته و سرش را لمس کردم.
همان لحظه پسرم وارد اتاق شد و گفت که بابا وقتش است که مامان را بغل کنی و بیرون بیاوری. برای او دیدن اینکه پدرش مادرش را بغل کرده و بیرون ببرد بخش مهمی از زندگیش شده بود. همسرم به پسرمان اشاره کرد که نزدیکتر شود و او را محکم در آغوش گرفت. صورتم را برگرداندم تا نگاه نکنم چون می‌ترسیدم در این لحظه آخر نظرم را تغییر دهم. بعد او را در آغوش گرفته و بلند کردم و از اتاق خواب بیرون آورده و به سمت در بردم. دستانش را خیلی طبیعی و نرم دور گردنم انداخته بود. من هم او را محکم در آغوش داشتم. درست مثل روز عروسیمان.
اما وزن سبک‌تر او باعث ناراحتیم شد. در روز آخر، وقتی او را در آغوشم گرفتم به سختی می‌توانستم یک قدم بردارم. پسرم به مدرسه رفته بود. محکم بغلش کردن و گفتم، واقعاً نفهمیده بودم که زندگیمان صمیمیت کم دارد. سریع سوار ماشین شدم و به سمت شرکت حرکت کردم. وقتی رسیدم حتی در ماشین را هم قفل نکردم. می‌ترسیدم هر تاخیری نظرم را تغییر دهد. از پله‌ها بالا رفتم. معشوقه‌ام که منشی‌ام هم بود در را به رویم باز کرد و به او گفتم که متاسفم، دیگر نمی‌خواهم طلاق بگیرم.
او نگاهی به من انداخت، تعجب کرده بود، دستش را روی پیشانی‌ام گذاشت و گفت تب داری؟ دستش را از روی صورتم کشیدم. گفتم متاسفم. من نمی‌خواهم طلاق بگیرم. زندگی زناشویی من احتمالاً به این دلیل خسته‌کننده شده بود که من و زنم به جزئیات زندگیمان توجهی نداشتیم نه به این دلیل که من دیگر دوستش نداشتم. حالا می‌فهمم دیگر باید تا وقتی مرگ ما را از هم جدا کند هر روی او را در آغوش گرفته و از اتاق خوابمان بیرون بیاورم. معشوقه‌ام احساس می‌کرد که تازه از خواب بیدار شده است. یک سیلی محکم به گوشم زد و بعد در را کوبید و زیر گریه زد. از پله‌ها پایین رفتم و سوار ماشین شدم. سر راه جلوی یک مغازه گل‌فروشی ایستادم و یک سبد گل برای همسرم سفارش دادم. فروشنده پرسید که دوست دارم روی کارت چه بنویسم. لبخند زدم و نوشتم، تا وقتی مرگ ما را از هم جدا کند هر روز صبح بغلت می‌کنم و از اتاق بیروم می‌آورمت.
شب که به خانه رسیدم، با گلها دست‌هایم و لبخندی روی لبهایم پله‌ها را تند تند بالا رفتم و وقتی به خانه رسیدم دیدم همسرم روی تخت افتاده و مرده است! او ماه‌ها بود که با سرطان می‌جنگید و من اینقدر مشغول معشوقه‌ام بودم که این را نفهمیده بودم. او می‌دانست که خیلی زود خواهد مرد و می‌خواست من را از واکنش‌های منفی پسرمان بخاطر طلاق حفظ کند. حالا حداقل در نظر پسرمان من شوهری مهربان بودم.
جزئیات ریز زندگی مهمترین چیزها در روابط ما هستند. خانه، ماشین، دارایی‌ها و سرمایه مهم نیست. اینها فقط محیطی برای خوشبختی فراهم می‌آورد اما خودشان خوشبختی نمی‌آورند.
سعی کنید دوست همسرتان باشید و هر کاری از دستتان برمی‌آید برای تقویت صمیمیت بین خود انجام دهید.
 

آنچه رقابت‌های امسال انتخاب ملکه زیبایی را متفاوت جلوه داده است شرکت یک پسر دختر شده‌ای است که در پی شکست در ورود به مرحله پایانی به شدت گریه کرد. جینا تالاکووا توانست بین 12 رقابت کننده تا مرحله حساس مسابقه انتخاب ملکه زیبایی پیش رود اما از رسیدن به دور بعدی بازماند.

او اولین دو جنسیتی است که در چنین رقابت‌هایی شرکت می‌کند. جینّا تالاکووا 23 سال پیش پسر به دنیا آمد. چهار پنج ساله بود که خانواده‌اش دریافتند که پسرشان، وضع متفاوتى دارد.

با مشورت پزشکان به مدت 10 الى 12 سال تحت درمان هورمونى قرارش دادند. در 19 سالگى عمل جراحى تغییر جنسیت بر او انجام شد. اما 2 سال گذشت تا توانست در 21 سالگى شناسنامه اى با عنوان «خانم» بگیرد. این مسابقات در شهر تورنتوى کانادا برگزار شد. چنین مسابقه اى همه ساله در سطح کانادا غالباً بیش از 100 میلیون تماشاگر داشته که در امریکا و کانادا جزئیات آن را از طریق تلویزیون‌ها دنبال مى کنند. در رقابت‌های امسال همچنین 4 دختر عرب نیز شرکت داشتند که از بین آن‌ها مجد السعودی که یک اردنی تبار است توانست به عنوان دوم دست یابد.

گفتنی در این مسابقات یک دختر ایرانی تبار به نام سحر بی نیاز به مقام اول دست یافت.

"دانیله موگان" در سن 16 سالگی و درست 1 روز بعد از رسیدن به سن قانونی در یک مراسم کاملا مجلل 50 هزار پوندی با یک پسر 21 ساله ازدواج کرد. او لباس عروس الماس نشان با دنباله 1 متری به تن داشت و به همراه ساقدوشهایش در یک لیموزین کاملا تجملی به مراسم عروسی در کلیسا رفت. او برای این مراسم با پرداخت 1 هزار پوند به یک مرکز آرایشی خود را برنزه کرده بود.
او در مصاحبه اش با خبرنگاران گفته است از اینکه ازدواج کرده بسیار خوشحال و هیجان زده است . او از همسرش تعریف کرده و گفته وی بسیار خوش اخلاق است و شخصیت فوق العاده ای دارد و همیشه شاد و خندان است واز اینکه با او ازدواج کرده و از این به بعد باید مثل یک زن خانه دار به همه امور منزل بپردازد بسیار شاد است.

گفتنی است داماد به اتهام سرقت چندی پیش دادگاهی شده است که حکم این دادگاه هنوز صادر نشده است و اگر او در این دادگاه مجرم شناخته شود این زوج خوشبخت مجبورند برای مدتی از هم دور باشند چرا که داماد 21 ساله مجبور است به زندان برود.

منبع:پرداد

 بر روی شماره دسامبر مجله FHM هند عکسی از وینا مالیک هنرپیشه پاکستانی قرار داده شده است که باعث جنجال فراوانی شده است ولی وی علیرغم دفاع از انتشار عکسش بر روی جلد مجله اعتقاد دارد که عکس اصلی نیمه برهنه بوده ولی مجله با دستکاری کردن آنها را تمام عریان کرده است.

وی ضمن تقاضای دو میلیون دلار غرامت از مجله عنوان کرد که پولی بابت انتشار این عکسها دریافت نکرده است و ضمنا پیشنهادات دیگری برای گرفتن عکسهای عریان را رد کرده است او به بی بی سی گفت که فقط نیمه بالای بدنش عریان بوده و ضمنا آن را با دست پوشانده است.

وی اضافه کرد من از گرفتن عکسهای جسورانه خوشم می آید اما عکس برهنه نگرفتم! و اکنون اینجا هستم تا حقیقت معلوم شود.

من به کسی اجازه نمیدهم که روسری ، شلوار و … را حذف کند . اگر قصد چنین کاری داشته باشم خودم انجام میدهم! و انکارش نیز نمیکنم.

در پاسخ به این حرفها سردبیر نشریه اعلام کرد که از تمام جریان گرفتن فوتوشاتهای فیلمهای ویدئویی موجود است که نشان میدهد تصاویر دستکاری نشده است خالکوبی روی بازوی وینا ISI که علامت اختصاری سازمان اطلاعاتی ارتش پاکستان است نیز جنجال آفرین شده است.

سردبیر نشریه به بی بی سی میگوید که این کار ایده من بود و وینا استقبال کرد و از ما خواست که با حروف درشت ان را بنویسیم . قصد ما یک شوخی بود چون در اینجا ضرب المثلی هست که زمانی که کارها خراب میشود میگویند کار ، کار آی اس آی است.

وینا مالیک در مصاحبه با بی بی سی به عصبانیت پدرش اشاره کرد و گفت که : آنها خانواده من هستند و من آنها را دوست دارم و وقتی آبها از آسیاب افتاد به سراغ آنها میروم و آنها رو متقاعد میکند. اما چیزی که این جنجال ها را پیچیده تر کرد افشاگری امروز یک روزنامه هندی بود.

وی به نقل از یکی از طراحان مد اعلام کرد که چند روز قبل از انتشار مجله عکاس این مجله به من گفته که منتظر یک جنجال باشید.

وی به نقل از عکاس مجله گفته است که عکس ها دستکاری شده است ولی این کار با موافقت و هماهنگی با وینا مالیک انجام شده و از قبل برنامه ریزی شده است.

منبع: مرز نیوز

منبع: فارس

وی در این رابطه میگوید: مردم هنوز به دیدن چنین صحنه هایی در فرهنگ ما عادت نکرده اند اما این حرکت آنان برای من خیلی حمایتگر بود چراکه باعث شد همه بدانند که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و این قانون دوباره به همه یادآوری شد و من ازآنها بخاطر این حمایت سپاسگذارم.

منبع: پرداد

فروردین : انتظار به پایان رسید و بعد از سالها انتطار و فراز و نشیب و غم و غصه و اشک و نا امیدی، به زودی ازدواج می کنی و به خانه بخت می روی، اما شب عروسی هنگام صرف شام برق می رود و داماد فرار می کند.

دختر بودن یعنی پنکیک زدن به جای صورت شستن !

...