استقلال 1...چون یه گل زده...پرسپولیس 0...چون یه گل نزده...!
 

این زن به نام رویا که چند روز قبل در شعبه دوم دادگاه کیفری استان فارس محاکمه شد، به دلیل رابطه با مردی غریبه نقشه قتل فرزند خود را طراحی و اجرا کرد. پرونده اتهامی رویا زمستان سال 88 گشوده شد

خرید کامپیوتر از آن خریدهایی است که معمولا هر هفته انجامش نمی دهیم. پس هر چیزی که بخریم تا مدت ها بیخ ریشمان باقی می ماند. اگر خیلی خوش شانس باشیم یک نفر آدم کاردرست، چیزفهم و اهل فن می تواند موقع چنین خریدی حسابی به درد بخور باشد. خوش شانس ترین کسی است که می تواند این نوشته را تا انتها دنبال کند؛ یک مشت تجربه شخصی که حاصل چند سال بالا و پایین کردن بازارهای کامپیوتر پایتخت است و آسان به دست نیامده.

چطور باید به بازار بروم؟

با تاکسی، اتوبوس، اتومبیل شخصی یا حتی پیاده! مهم این است به جایی بروید که یک مرکز مطمئن فروش قطعات و لوازم کامپیوتری باشد، پیش فاکتور معتبر ارایه بدهد، قطعات متنوع داشته باشد، بقیه هم آنجا را به عنوان یک مرکز مطمئن بشناسند و از همه مهم تر اینکه به محل سکونت شما نزدیک باشد.

خدا را چه دیدید، شاید لازم شد مرتبه بعد هم به آنجا مراجعه کنید. از همین حالا دور خرده فروشی هایی را که نزدیک محل زندگی یا محل کارتان وجود دارد خط بکشید این فروشنده ها برای رفع ایرادات نرم افزاری مناسب هستند.

نهایت انتظاری که از آنها می توان داشت تهیه و جایگزینی یک قطعه معیوب است. بیشتر آنها قطعات شان را از یک فروشگاه عمده خریداری می کنند و در این بین شما علاوه بر قیمت قطعات باید هزینه های حمل و نقل را هم بپردازید.

چقدر پول با خودم ببرم؟

حتما آگهی های مختلف شرکت های کامپیوتری را در صفحه نیازمندی های روزنامه ها دیده اید. خیلی از این آگهی ها ادعا می کنند با کمترین هزینه شما را به خواسته تان می رسانند. راستش را بخواهید باید بگویم آنها تا حدودی به چیزی که ادعا کرده اند، عمل می کنند اما...

شرکت های اصلی ساخت قطعات کامپیوتر چند سالی است که با درنظر گرفتن اوضاع اقتصادی در کشورهای جهان سوم دست به تولید قطعات ارزان قیمتی می زنند که طبیعتا کارایی چندانی هم ندارند.

درصورت خرید چنین قطعایت تنها وقتی به اشتباه تان پی می برید که کامپیوترتان مدام هنگ می کند و از پس ساده ترین کارهای محوله هم برنمی آید. یک ضرب المثل قدیمی می گوید: «هرچقدر پول بدهی آش می خوری».

این ضرب المثل تا حد بسیاری زیادی درمورد خرید کامپیوتر مصداق پیدا می کند. بهتر است گوش هایتان را جلو بیاورید چون می خواهم یک نکته مهم را به شما بگویم: گول تبلیغات را نخورید.

با کی مشورت کنم؟

حالا دقیقا وقتش رسیده که این سوال را از خودتان بپرسید. با کی؟ بدون شک جواب تان می شود: کسی که بیش از همه از فوت و فن کار سر درمی آورد اما شما با یک مشکل بزرگ رو به رو هستید. کی بیشتر از همه درباره کامپیوتر اطلاعات دارد؟ به طور حتم هیچ کس! پس باید چه کار کرد؟ جمع بندی؟ بله. این کاری است که باید شما انجامش دهید، جمع بندی تجربه ها و اطلاعات افراد متخصص.

من یک راه سریع تر هم سراغ دارم. اول به سراغ یک آشنا بروید و از او یک لیست بگیرید. شخص موردنظر شما باید از کامپیوتر سر دربیاورد و همین تازگی ها به بازار سر زده باشد. لیست را به اولین مغازه ببرید و تاکید کنید حتما همین قطعات را لازم دارید ولی بین صحبت هایتان طوری که خیلی تابلو نباشد به طرف حالی کنید که اگر پیشنهاد بهتری دارد حتما به شما معرفی کند.

در پایان یک پیش فاکتور بخواهید. از حالا کار اصلی شروع می شود. پیش فاکتور را به مغازه های دیگر ببرید و مرحله قبل را دنبال کنید. راز این کار چیست؟ به این ترتیب شما به قیمت واقعی قطعات پی می برید، قطعات قدیمی و از بورس افتاده نمی خورید، با آدم هایی که هر روز با کامپیوتر سر و کار دارند مشورت کرده اید و... همین ها خودش کلی برگ برنده است. نه؟

چی بخرم؟

تکلیف تان را با خودتان روشن کنید. این کامپیوتر را برای چه کاری لازم دارید؟ برای پرکردن فضای خالی دکوراسیون سالن پذیرایی؟ کور کردن چشم دخترعمه و پسردایی؟ استفاده در ا تاق شخصی یا شرکت و مغازه؟ اگر جواب تان غیر از مورد آخر است باید بگویم همین حالا از خواندن ادامه مطلب دست بکشید.

فراموش نکنید برای یک استفاده معمولی و روزمره شما به کامپیوتری نیاز دارید که از عهده اجرای نرم افزارهای آفیس، چندتایی بازی جدید و فتوشاپ بر بیاید، به اینترنت متصل شود و دست کم تا شش ماه محتاج به روزرسانی نباشد.

بیشتر مردم کیس و پاور را زیاد جدی نمی گیرند و تلاش می کنند با حداقل هزینه سروته ماجرا را به هم بدوزند. برای خرید یک کیس به همراه یک پاور خوب گاهی مجبور خواهید شد تا 100 هزار تومان هزینه کنید. این مبلغ خیلی زیاد نیست. فراموش نکنید پاور خوب می تواند عملکرد کامل و صحیح قطعات گرانقیمتی مثل پردازنده و مادربورد را تا مدت ها بیمه کند.

به چه چیزهایی توجه کنم؟

گارانتی، گارانتی، گارانتی. به فروشنده حالی کنید فقط قطعاتی را می برید که گارانتی داشته باشند و در پایان خودتان شخصا حتما گارانتی ها را چک کنید. قطعاتی که به شما تحویل داده می شود باید جعبه داشته باشد. سی دی های راه انداز قطعات را هم به هیچ عنوان فراموش نکنید.

آنها مثل کلیدهای قفل می مانند و بدون آنها کارتان به مشکل برمی خورد. برخلاف تصور عامه مردم در بازار کامپیوتر و قطعات آن گارانتی به معنای واقعی کلمه وجود دارد. اگر قطعه ای بسوزد یا با مشکل مواجه شود می توان آن را به مرکز گارانتی کننده برد و در بسیاری از موارد قطعات معیوب با قطعه جدید تعویض می شود.

به چه چیزهایی نباید توجه کنم؟

از اینکه مجبورم این واقعیت را گوشزد کنم متاسفم. ولی خیلی از آدم هایی که این روزها در مراکز فروش قطعات کامپیوتری می بینید، بیشتر در جلد یک فروشنده رفته اند. آنها به شما تنها به چشم یک مشتری نگاه می کنند که باید چیزی بخرد و بعد برود.

برای آنها مهم نیست که شما چه چیزی لازم دارید و هر چیزی که موجودی انبارهایشان باشد را به شما پیشنهاد می دهند. بین خودمان باشد، گول اصطلاحات قلمبه سلمبه آنها را نخورید. احتمالا خود شما هم گاهی مجبور به استفاده از چنین روشی شده اید. آنها با استفاده از چندتا کلمه فنی ساده و پیش پا افتاده قصد دارند به شما حالی کنند چیزی نمی فهمید و خودشان از همه چیز سر درمی آورند. به هیچ وجه زیر بار نروید و روی حرف تان پافشاری کنید.
 

چی میشد تو هم منو دوستم میداشتی نازنین / جای گریه رو لبام خنده می کاشتی نازنین

حالا که قهری باهام ولی بدون دوستت دارم / طاقت قهر ندارم پس آشتی آشتی نازنین . . .

به خاطر یافتن مقصر ، زندگی ات را تلخ و سیاه نکن.

بگذار آن چه در پایان یک عشق به جای میماند

خاطرات خوش باشد با من آشتی کن تا دنیا با من آشتی کند . . .

قهر مکن ای فرشته روی دلارا / ناز مکن ای بنفشه موی فریبا

طعنه و دشنام تلخ اینهمه شیرین / چهره پر از خشم و قهر اینهمه زیبا

ناز تورا میکشم به دیده منت / سر به رهت مینهم به عجز و تمنا . . .

همیشه رفتن بهترین نیست

گاهی میان رفتن وماندن هیچ فرقی نیست

چه قهر باشیم چه آشتی

اصل درست این است که عزیزان ما در خانه ی دل ما جای دارند . . .

بهانه میتراشی و مرا عذاب میدهی / به روح بی قرار من تو اضطراب میدهی

دلم پر از گلایه ها تنم اسیر درد و خون / ولی تو قهر با دلم برای لحظه ای مکن . . .

بیا با پاک ترین سلام عشق آشتی کنیم / بیا با بنفشه های لب جوب آشتی کنیم

بیا ازحسرت و غم دیگه باهم حرف نزنیم / بیا برخنده ی این صبح بهار خنده کنیم . . .

از تو به یک حرف ناروا نکشم دست / وز سر راه تو دلربا نکشم پا

عاشق زیباییم اسیر محبت / هر دو به چشمان دلفریب تو پیدا . . .

یه روزی گله کردم من از عالم مستی / تو هم به دل گرفتی دل ما رو شکستی

من از مستی نوشتم ولی قلب تو رنجید / تو قهر کردی قهرت مصیبت شدو بارید

پشیمون و خستم اگه عهدی شکستم / آخه مست تو هستم اگه مجرم و مستم . . .

مهم نیست کی مقصر است

باور کن مهم این است که یادمان باشد عمرمان کوتاه است

در پایان زندگی خواهیم گفت: کاش فقط چند لحظه بیشتر فرصت داشتیم

تا خوب بهم نگاه کنیم و همه ناگفته های مهر آمیز یک عمر را در چند ثانیه بگوییم

پس نازنین بیا آشتی کنیم با مهر

دوستی را دوست، معنی می دهد / قهر هم با دوست، معنی می دهد

هیچ کس با دشمن خود، قهر نیست / قهری او هم نشان دوستی است . . .

جنس من از آهن و از سنگ نیست / من دلم تنگ است و یار دلتنگ نیست

حال دل از من نمیپرسی چرا / حال پرسیدن که دیگر ننگ نیست . . .

منو ببخش تنهام نزار ، برای آخرین بار / تنهام نزار ، بی من نرو ، نگو خدانگهدار . . .

برام بمون ، بهونه باش برای دل سپردن/ نزار که آرزوم بشه یه روزی بی تو مردن . . .

منو ببخش که درخشیدی و من چشمامو بستم / منو بخشیدی و من چشمامو بستم

تو به پای من نشستی و جدا از تو نشستم / که نیاوردی به روم هر جا دلت رو می شکستم

منو ببخش ، منو ببخش . . .

منو ببخش عزیزم که از تو می گریزم / می سوزم و خاموشم تو خودم اشک می ریزم

منو ببخش اگه خیلی بهت بدی کردم . . .

گر تو را از ابلهی کردم رها ، برمن ببخش / بر سر پیمان نه بر مهر و وفا ، بر من ببخش

راه ورسم عاشقی را نا بلد چون کودکان / اشتباه و ناروا کردم خطا ، بر من ببخش . . .

من رو ببخش نه به خاطر اینکه من لایق بخشش هستم

بلکه تو لایق آرامش هستی من آرامش تو رو حتی به آرامش خودم نیز ترجیح میدم . . .

منو ببخش که نادیده گرفتم التماس اون نگاه نگرون رو

منو ببخش که گرفتم به جای دست عاشق تو دست عشق دیگرون رو . . .

اگه راهم این روزا از تو یکم دوره ببخش / توی زندگی آدم یه وقتا مجبوره ببخش . . .

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم / هنوزم خیس می شه چشمام وقتی یاد تو می افتم

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره / هنوزم می گم خدایا کاشکی برگرده دوباره . . .